ادمیزاد وقتی قدر بزرگترش رو می فهمه که از دستش میده و جای خالیش رو حس میکنه، که دلتنگش میشه، که می فهمه امنیت معنایی که به بودنش میده رو هیچ جایی پیدا نخواهد کرد. نمیدونم ساختمانهای جدید و جوون هم میتونن این یا چیزی شبیهش رو به شیوه خودشون بفهمند؟ و اگه اینطور باشه واقعا دلتنگی برای پیرِ از دست رفته شهرم کی فهم خواهد شد؟

پی نوشت:مسجد جامع ساری هم در آتش سوخت.